Lead counselor

Het is haast niet te geloven dat ik hier al 5 weken ben, hoewel ik aan de andere kant ook niet kan geloven dat ik hier pas 5 weken ben (dat klinkt nogal dubbel ik weet het). De tijd gaat enorm snel door de vele werkzaamheden, maar door het goed leren kennen van mijn collega's en het leven op kamp lijkt het ook alsof ik hier al veel langer ben (en doordat ik natuurlijk niet kan wachten om jullie allemaal weer te zien).

Maarja, to te point now. Deze week was ik lead counselor in mijn cabin. Dat klinkt heel stoer maar het betekent vooral meer paperwork en minder vrije tijd. Je krijgt er natuurlijk wel wat voor terug: verantwoodelijkeheid en hoe gek dat ook kan klinken dat is in dit geval echt positief. Vooral tijdens de camp-out realiseerde ik me even wat een grote verantwoordelijkheid ik op dat moment had, maar daar kom ik nog op terug. :)

Eerst nog even één ding over vorige week. Elke week is er een staff meeting met all staff van Camp Friendship en dan worden er 2 awards uitgereikt: Humor-award en de All-star award. Dit weekend heb ik de All-star award gewonnen voor mijn werk met Tammy en de klimmuur vorige week! Ik kon het gewoon niet laten dat even te melden. ;)

Zoals ik in mijn vorige verhaal al zei had ik 5 campers deze week en 1 collega-counselor in de cabin. Al de campers waren high-functioning en dat maakte onze week een stuk voller dan de vorige! Het is ongelooflijk hoeveel activiteiten je in 6 dagen kan doen met een beetje aanmoediging en tieners die geen rest hour nodig hebben, zoals fishing, airhockey, verstoppertje, krijten (come on, this is fun, your paper is everywhere!), kickbal(baseball alleen dan met een voetbal) en heel veel Arts & Craft (ik heb gewoon een hagedis van kralen gemaakt, het is echt grappig om te zien hoe creatief je word als je wel moet, naja creatief.., waarscijnlijk eerder fantasie dan creativiteit, maar toch).

Met z'n tweeën een cabingroep begeleiden is vrij lastig. Het zijn vooral kleine dingen die veel tijd kosten. De tafel kan bijvoorbeeld maar door 1 persoon gedekt worden omdat de ander bij de campers moet blijven, en als 1 camper naar de WC moet, moet ze wachten tot de andere counselor terug is. Het zorgde wel voor goed teamwork en goede communicatie tussen mij en Ally (andere counselor).
Gelukkig hadden we campers die, eenmaal in de cabin, zichzelf rustig konden houden zodat we allebei dingen konden regelen. Dirty laundry wegbrengen, potloden halen, loodgieter regelen (en meer van dat soort zaken) en heel veel paperwork: Reports to caregiver, Healthscreenings, P2's, Cabin checklists, Experminentreports, Behaviour reports Volunteerreviews, Packinglists, Aanvraag voor activiteiten/campingplaatsen/picnicfood, en meer verklaringen. Hoe meer een camper meemaakt in een week hoe meer reports er geschreven moeten worden en 1 foutje en je kan het hele verslag opnieuw schrijven!

Al deze dingen moeten elke week weer gebeuren maar hoe vaker je het doet hoe makkelijker het natuurlijk gaat en deze week was eigenlijk best goed gecoordineerd.(met trema waarvan ik de code ben vergeten).

Deze week was het thema: movie. Maandag was het avondprogramma in de stijl: Wild Wild West. Het was echt geweldig om te kijken naar het golddigging in het volleybalveld en(water)pistoolgevecht Campers versus Counselors. In de Saloon ontmoette ik een camper die opeens zonder enige reden mijn haar vastgreep (bovenop mijn hoofd) en er uit alle macht aan begon te trekken. Er waren 5 counselors voor nodig om de jongen van me weg te trekken en ik had echt het gevoel alsof hij haar uit mijn hoofd zou trekken!
Het was nogal onverwacht maar dat soort dingen gebeuren hier dagelijks en ik ben erg blij dat ik er zo goed van af ben gekomen! Er loopt hier een meisje rond met een hoofddoekje omdat ze een pluk haar mist en vele counselors met andere oorlogswonden (waar ze overigens vaak erg trots op zijn natuurlijk). Ik heb tot nu toe alleen nog maar wat blauwe plekken maar heb vaak genoeg weg moeten duiken (gelukt mede dankzij mijn oriëntatiecursussen en vooral door gewoon constant op je hoede te zijn).

Het avondprogramma van woensdag in de detective-style was echt geweldig. Er was een soort van Who-Dun-It spel en de program staff heeft er echt enorm veel energie in gestopt. Er werd een heel toneelstuk opgevoerd en daarna moesten de campers op zoek gaan naar de verklede personages om ze te ondervragen. Het was echt zo mooi om te zien hoe betrokken de campers waren bij het spel en hoe ze helemaal in hun rol opgingen.

Dinsdag was de camp-out. Eén van onze campers was echter doodsbang voor kamperen dus bleef Ally met haar in de cabin.Ik was dus midden in het bos, buiten camp, alleen met 4 campers die er alle vertrouwen in hebben dat ik weet wat ik doe! Kampvuur en eten maken, (veel te kleine) tent opzetten waar 6 personen in moesten (extra counselor kwam rond middernacht om de andere ingang van de tent te bewaken en vertrok rond 6 am weer), kampliedjes zingen, spelletjes spelen, alle 4 de campers in bed helpen en 's ochtends alles weer afbreken voordat de hayride ons op zou halen.
Vooral toen één van mijn campers in haar broek plastte (gewoon voor de lol want ik vroeg haar waarom ze daar gewoon naast de WC stond during her 'accident' en niet gewoon naar binnen liep en toen zei ze met een smile: I just wanted to try) en een ander in haar slaapzak had geplast en ik nog 15 minuten had voor de hayride zou komen en de tent nog niet was afgebroken was ik echt even van: 'Ok hoe ga ik dit oplossen?' Het is bijna niet te geloven hoeveel je voor elkaar krijgt onder druk en achteraf was het echt een geweldige ervaring!

Wat ook leuk was deze week was de dierenshow. Een aantal mensen van een bepaalde organisatie kwamen hier op het kamp om de campers (en ons) dieren te laten zien en sommige te laten aaien. Dieren die we hebben gezien zijn o.a.: wasbeer, python, chinchilla, skink en armadillo.

Het weer hier is trouwens zo raar. Het was deze week elke dag erg warm en we hebben veel zon gehad. Maar donderdag was er opeens onweer! (freaking out our campers).

Gister begon onze vrije tijd weer. Eerst nog even een village meeting met een paar team-building spelletjes en daarna ben ik (weer) uit eten geweest met een groepje en we wilde net gaan kijken of er een leuke bar open was toen het opeens begon te plensen en we daarom niet zo nodig meer hoefde rond te lopen in het stadje.
Vandaag zijn we met een grote groep staffleden naar Annandale geweest om daar op een speciaal veld een softball wedstrijd te houden. Hoewel onze teamnaam 'Team Awesome' was zijn we twee keer op het nippertje verslagen, ondanks onze fanatieke spelers. De westrijden duurde bijna de hele dag en iedereen was vies, afgepeigerd en enorm vrolijk op de terugreis.

Eind van de middag heb ik lekker genoten van de grote cabin die ik helemaal voor mezelf heb nu en nog meer genoten van de eerste keer sinds ik in de VS ben dat ik langer dan 30 minuten alleen kan zijn. De andere counselors verhuizen morgen pas, ik heb mijn spullen alvast verhuisd naar 'Blue Heron' zodat ik het beste bed uit kan kiezen. ;)

Ik kijk echt enorm uit naar komende week. In 'Blue Heron' werk ik (samen met 5 andere counselors) met 8 kleine meisjes tussen de 7 en 14 jaar! Het is de eerste keer dat ik met kinderen werk ik heb er erg veel zin in. Het zal wel een enorme uitdaging worden want ze hebben allemaal een ernstige vorm van OCD,ODD,ADD of ADHD en vaak in combinatie met mentale retardatie of autisme. Ik denk dat het fysiek en mentaal erg zwaar zal worden maar ook heel bijzonder en anders dan ik eerder heb meegemaakt.

Nu weer tijd voor mij om te gaan slapen en de aanmeldingsformulieren te gaan doornemen voor de komende week.

Liefs,


PS. Over Groningen. Ik heb een kamer gevonden! Ik zal de eerste week nog in Eelde logeren en daarna echt verhuizen. Maar nu ik zo dichtbij kom te wonen zou ik graag eens langskomen/blijven eten/slapen, lijkt me gezellig!

PPS. Nog niet echt een teken van de Indianen gevonden maar ik blijf zoeken.