In the villages... en meer van het meer
Blijf op de hoogte en volg Willeke
07 Mei 2014 | Malawi, Mangochi
Tijd voor een update over mijn belevenissen in Malawi! Gezien we de afgelopen weken drukker zijn geweest me onze sociale stage zal ik ook wat meer verhalen delen over culturele bijzonderheden in Mangochi. Het geeft jullie wat meer context en het is natuurlijk relevant voor ons project bij SEEED over sexual reproductive health.
Het heeft een boel voorbereidingstijd gekost maar volgende week is het eindelijk zover: we gaan aan de slag in de dorpen! Door middel van vragenlijsten gaan we onderzoeken wat jonge meisjes weten en vinden van family planning en anticonceptiva en hoe toegankelijk anticonceptiva voor ze zijn.
Om voldoende achtergrondinformatie te verzamelen hebben we inmiddels talloze bijeenkomsten van ontwikkelingsorganisaties bijgewoond. Deze gaan onder andere over de factoren die van invloed zijn op de verspreiding van HIV en het aantal tienerzwangerschappen in Mangochi. Enkele voorbeelden:
- Meerdere sekspartners. In de islamitische dorpen mogen mannen met 4 vrouwen tegelijk getrouwd zijn en hebben daarnaast vaak nog enkele sekspartners. (De kinderen vallen onder de verantwoordelijkheid van de moeder en de broer van de moeder.) Vrouwen mogen natuurlijk niet vreemdgaan, maar hertrouwen als de man haar verlaten heeft gebeurt wel zeer regelmatig.
- Vreemde overtuigingen. 'Seks met een maagd geneest je van HIV', 'Als je seks hebt met een maagd wordt je rijk' etc.
- 'Fish for sex'. Vissers rondom Lake Malawi staan de vissen die ze niet kunnen verkopen af aan jonge meisjes in ruil voor seks.
- Initiation camps...
Intermezzo: Initiation camps
In sommige dorpen vinden jaarlijks initiation camps plaats. Weinig mensen in Malawi weten wat daar precies gebeurt maar enkele feiten zijn in ieder geval duidelijk:
Jongetjes tussen 8 en 12 jaar gaan voor 2 maanden naar een speciaal (afgesloten) kamp in het bos waar ze leren hoe ze hutten moeten bouwen en gereedschap kunnen maken etc. Tegen het einde van het kamp worden er circumcisies uitgevoerd door traditional healers (zonder medical equipment, dit loopt niet altijd goed af).
Meisjes van dezelfde leeftijd gaan ook naar een kamp waar ze leren hoe ze hun rol als vrouw moeten vervullen. Naast koken en kleding repareren leren ze ook dat ze nu volwassen vrouwen zijn en dat een volwassen lichaam seks nodig heeft, dat het goed is om te oefenen en dat weigeren van seks abnormaal is.
Het einde van de initiation camps wordt gevierd met een groot feest waarvoor kennissen uit andere dorpen worden uitgenodigd. Op deze dag is het toegestaan dat iedereen met iedereen naar bed gaat. Ook de pas afgestuurde meisjes kunnen dus opgezocht worden door welke man dan ook.
Tel bij deze punten nog alle mythes over anticonceptie op en het is geen wonder dat een vrouw hier gemiddeld 6 kinderen krijgt in haar leven. Veel organisaties in Malawi houden zich bezig met de vraag welke kleine stapjes er gezet kunnen worden om hier verandering in te brengen.
Gelukkig konden we deze moeilijke onderwerpen in de weekenden even laten rusten. Tuntufye en Alice (de studenten fysiotherapie) zouden nog maar 2 weekenden in Mangochi zijn, dus die tijd moesten we wel even goed besteden. We waren dan ook meteen enthousiast toen we van meerdere mensen hoorden dat er grote feesten zouden zijn bij Lake Malawi in het paasweekend. Vol goede moed gingen we met z'n vieren op pad om het weekend door te brengen in een lodge bij het meer. Daar aangekomen bleken alle beloftes toch lichtelijk overdreven. Desondanks hebben we ons uiteindelijk prima vermaakt met een potje mens-erger-je-niet en een fles champagne bij maanlicht op het strand.
Het weekend daarop oversteeg onze verwachtingen wel. We zijn een dagje naar Cape Maclear geweest, één van de meest toeristische plekjes in Malawi. Alleen al de rit daar naartoe is de moeite waard, dwars door een onherbergzaam gebied vol aapjes. Toen we hoorden dat Tuntufye en Alice nog nooit op een boot hadden gezeten (Alice had zelfs nog nooit gezwommen) hadden we meteen een mooi afscheidscadeautje voor ze: een boottripje naar een eilandje in Lake Malawi. Bij het eilandje hebben we gesnorkeld, wat echt fantastisch is om te doen in het kraakheldere, zoete water van het meer dat vol zit met vissen in alle kleuren. Een dagje genieten dus!
Voordat we afscheid moesten nemen van de studenten fysiotherapie hebben we nog even hutspot voor ze gemaakt, in ruil voor nsima met chambo (vis). Nu is het hostel behoorlijk uitgestorven. Tot onze grote verrassing kwamen er laatst echter twee nieuwe bewoners uit het hokje met de generator gekropen: jonge poesjes! Die houden ons dus wel even gezelschap ;)
Verder hebben we veel contact met Dora, een vriendelijke, behulpzame schoonmaakster in het hostel, die onze levensstijl maar raar vindt en onze overtuigingen absurd. Niet gek, als je de hare kent.
Op aandringen van Agrey (onze supervisor) hebben we Dora een keer gevraagd wat Chitega is. Chitega is een magische ziekte die een man krijgt als hij seks heeft met een vrouw tijdens haar menstruatie of in de 4 maanden na haar bevalling. Je kunt Chitega ook op je vijanden afsturen door speciale kruiden voor de deur van je slachtoffer te leggen. Daarnaast kun je een speciale vorm van de ziekte uitspreken over je vrouw zodat haar eventuele minnaar Chitega oploopt. (Een vrouw kan dit natuurlijk weer niet over haar man uitspreken.) De symptomen zijn uiteenlopend maar uiteindelijk leidt het tot de dood, als je tenminste niet op tijd medicijnen haalt bij een traditional healer. Vrijwel alle mensen in the villages zijn bang voor deze mysterieuze ziekte. Intrigerend. Zodra we de dorpen wat vaker bezoeken horen we vast meer verhalen over magie.
Het dorp van Dora hebben we afgelopen zaterdag mogen bewonderen. Erg bijzonder om het dagelijks leven van 'the villagers' eens van heel dichtbij te zien, niet te vergelijken met wat we te zien krijgen als we met een organisatie een dorp bezoeken. We werden hartelijk ontvangen door de hele familie van Dora (oma's, moeders, tantes, kinderen etc.). Natuurlijk werd er nsima voor ons klaargemaakt en we hebben een rondleiding gekregen. De hut van Dora en haar kinderen bestaat uit een kamertje voor alle maïskolven die ze geoogst hebben, een kamertje voor de geiten en twee kamertjes om in te slapen. Er is geen elektriciteit, water halen ze uit de pomp. Onvoorstelbaar hoeveel families in Malawi onder zulke omstandigheden leven.
Reizen naar het dorp gebeurt trouwens per fietstaxi, overigens nog best een comfortabel vervoersmiddel. De fiets heeft achterop een zitje, voetsteunen en handvatten en biedt natuurlijk de mogelijkheid in alle rust te genieten van het landschap . Nou ja, echt rustig is het meestal niet, want regelmatig passeren we groepen kinderen die dan luid 'azungu' (white people) beginnen te juichen alsof we een voorbijtrekkend circus zijn. ;)
De tweede helft van het weekend zijn we nog naar een fund raising geweest voor een radiostation. Deze begon helaas (zoals gewoonlijk hier) 2 uur te laat en was verder ook niet heel spannend, maar we hebben wel een artiest met een bijzonder gitaartje mogen aanhoren en de dankbaarheid voor onze komst van de organisatoren maakte een hoop goed.
In ieder geval dus genoeg nieuwe ervaringen gehad de afgelopen weken! Wat zit er nog aan te komen? Nou de verkiezingen bijvoorbeeld op 20 mei. Ik ben benieuwd hoe vredig deze gaan verlopen. We zijn naar een bijeenkomst geweest van de politieke, religieuze en traditionele leiders van Mangochi, waarin zij allen een verklaring aflegden dat ze tegen geweld rondom de verkiezingen zijn. Een bijzondere bijeenkomst, vol zang, dans en toneelspel. Bovendien was het gelijk een mooie demonstratie van de samenwerking tussen christelijke en islamitische leiders hier (opvallend hoeveel kerken er rustig naast een moskee gebouwd zijn en hoe elk evenement wordt afgesloten met zowel een christelijk als een islamitisch dankwoord).
Verder gaan we in het ziekenhuis straks aan de slag op Labour ward en zijn we nog van plan binnenkort een safaritochtje te maken (want met kittens en apen alleen zijn we natuurlijk nog niet tevreden;)).
Liefs!
Het heeft een boel voorbereidingstijd gekost maar volgende week is het eindelijk zover: we gaan aan de slag in de dorpen! Door middel van vragenlijsten gaan we onderzoeken wat jonge meisjes weten en vinden van family planning en anticonceptiva en hoe toegankelijk anticonceptiva voor ze zijn.
Om voldoende achtergrondinformatie te verzamelen hebben we inmiddels talloze bijeenkomsten van ontwikkelingsorganisaties bijgewoond. Deze gaan onder andere over de factoren die van invloed zijn op de verspreiding van HIV en het aantal tienerzwangerschappen in Mangochi. Enkele voorbeelden:
- Meerdere sekspartners. In de islamitische dorpen mogen mannen met 4 vrouwen tegelijk getrouwd zijn en hebben daarnaast vaak nog enkele sekspartners. (De kinderen vallen onder de verantwoordelijkheid van de moeder en de broer van de moeder.) Vrouwen mogen natuurlijk niet vreemdgaan, maar hertrouwen als de man haar verlaten heeft gebeurt wel zeer regelmatig.
- Vreemde overtuigingen. 'Seks met een maagd geneest je van HIV', 'Als je seks hebt met een maagd wordt je rijk' etc.
- 'Fish for sex'. Vissers rondom Lake Malawi staan de vissen die ze niet kunnen verkopen af aan jonge meisjes in ruil voor seks.
- Initiation camps...
Intermezzo: Initiation camps
In sommige dorpen vinden jaarlijks initiation camps plaats. Weinig mensen in Malawi weten wat daar precies gebeurt maar enkele feiten zijn in ieder geval duidelijk:
Jongetjes tussen 8 en 12 jaar gaan voor 2 maanden naar een speciaal (afgesloten) kamp in het bos waar ze leren hoe ze hutten moeten bouwen en gereedschap kunnen maken etc. Tegen het einde van het kamp worden er circumcisies uitgevoerd door traditional healers (zonder medical equipment, dit loopt niet altijd goed af).
Meisjes van dezelfde leeftijd gaan ook naar een kamp waar ze leren hoe ze hun rol als vrouw moeten vervullen. Naast koken en kleding repareren leren ze ook dat ze nu volwassen vrouwen zijn en dat een volwassen lichaam seks nodig heeft, dat het goed is om te oefenen en dat weigeren van seks abnormaal is.
Het einde van de initiation camps wordt gevierd met een groot feest waarvoor kennissen uit andere dorpen worden uitgenodigd. Op deze dag is het toegestaan dat iedereen met iedereen naar bed gaat. Ook de pas afgestuurde meisjes kunnen dus opgezocht worden door welke man dan ook.
Tel bij deze punten nog alle mythes over anticonceptie op en het is geen wonder dat een vrouw hier gemiddeld 6 kinderen krijgt in haar leven. Veel organisaties in Malawi houden zich bezig met de vraag welke kleine stapjes er gezet kunnen worden om hier verandering in te brengen.
Gelukkig konden we deze moeilijke onderwerpen in de weekenden even laten rusten. Tuntufye en Alice (de studenten fysiotherapie) zouden nog maar 2 weekenden in Mangochi zijn, dus die tijd moesten we wel even goed besteden. We waren dan ook meteen enthousiast toen we van meerdere mensen hoorden dat er grote feesten zouden zijn bij Lake Malawi in het paasweekend. Vol goede moed gingen we met z'n vieren op pad om het weekend door te brengen in een lodge bij het meer. Daar aangekomen bleken alle beloftes toch lichtelijk overdreven. Desondanks hebben we ons uiteindelijk prima vermaakt met een potje mens-erger-je-niet en een fles champagne bij maanlicht op het strand.
Het weekend daarop oversteeg onze verwachtingen wel. We zijn een dagje naar Cape Maclear geweest, één van de meest toeristische plekjes in Malawi. Alleen al de rit daar naartoe is de moeite waard, dwars door een onherbergzaam gebied vol aapjes. Toen we hoorden dat Tuntufye en Alice nog nooit op een boot hadden gezeten (Alice had zelfs nog nooit gezwommen) hadden we meteen een mooi afscheidscadeautje voor ze: een boottripje naar een eilandje in Lake Malawi. Bij het eilandje hebben we gesnorkeld, wat echt fantastisch is om te doen in het kraakheldere, zoete water van het meer dat vol zit met vissen in alle kleuren. Een dagje genieten dus!
Voordat we afscheid moesten nemen van de studenten fysiotherapie hebben we nog even hutspot voor ze gemaakt, in ruil voor nsima met chambo (vis). Nu is het hostel behoorlijk uitgestorven. Tot onze grote verrassing kwamen er laatst echter twee nieuwe bewoners uit het hokje met de generator gekropen: jonge poesjes! Die houden ons dus wel even gezelschap ;)
Verder hebben we veel contact met Dora, een vriendelijke, behulpzame schoonmaakster in het hostel, die onze levensstijl maar raar vindt en onze overtuigingen absurd. Niet gek, als je de hare kent.
Op aandringen van Agrey (onze supervisor) hebben we Dora een keer gevraagd wat Chitega is. Chitega is een magische ziekte die een man krijgt als hij seks heeft met een vrouw tijdens haar menstruatie of in de 4 maanden na haar bevalling. Je kunt Chitega ook op je vijanden afsturen door speciale kruiden voor de deur van je slachtoffer te leggen. Daarnaast kun je een speciale vorm van de ziekte uitspreken over je vrouw zodat haar eventuele minnaar Chitega oploopt. (Een vrouw kan dit natuurlijk weer niet over haar man uitspreken.) De symptomen zijn uiteenlopend maar uiteindelijk leidt het tot de dood, als je tenminste niet op tijd medicijnen haalt bij een traditional healer. Vrijwel alle mensen in the villages zijn bang voor deze mysterieuze ziekte. Intrigerend. Zodra we de dorpen wat vaker bezoeken horen we vast meer verhalen over magie.
Het dorp van Dora hebben we afgelopen zaterdag mogen bewonderen. Erg bijzonder om het dagelijks leven van 'the villagers' eens van heel dichtbij te zien, niet te vergelijken met wat we te zien krijgen als we met een organisatie een dorp bezoeken. We werden hartelijk ontvangen door de hele familie van Dora (oma's, moeders, tantes, kinderen etc.). Natuurlijk werd er nsima voor ons klaargemaakt en we hebben een rondleiding gekregen. De hut van Dora en haar kinderen bestaat uit een kamertje voor alle maïskolven die ze geoogst hebben, een kamertje voor de geiten en twee kamertjes om in te slapen. Er is geen elektriciteit, water halen ze uit de pomp. Onvoorstelbaar hoeveel families in Malawi onder zulke omstandigheden leven.
Reizen naar het dorp gebeurt trouwens per fietstaxi, overigens nog best een comfortabel vervoersmiddel. De fiets heeft achterop een zitje, voetsteunen en handvatten en biedt natuurlijk de mogelijkheid in alle rust te genieten van het landschap . Nou ja, echt rustig is het meestal niet, want regelmatig passeren we groepen kinderen die dan luid 'azungu' (white people) beginnen te juichen alsof we een voorbijtrekkend circus zijn. ;)
De tweede helft van het weekend zijn we nog naar een fund raising geweest voor een radiostation. Deze begon helaas (zoals gewoonlijk hier) 2 uur te laat en was verder ook niet heel spannend, maar we hebben wel een artiest met een bijzonder gitaartje mogen aanhoren en de dankbaarheid voor onze komst van de organisatoren maakte een hoop goed.
In ieder geval dus genoeg nieuwe ervaringen gehad de afgelopen weken! Wat zit er nog aan te komen? Nou de verkiezingen bijvoorbeeld op 20 mei. Ik ben benieuwd hoe vredig deze gaan verlopen. We zijn naar een bijeenkomst geweest van de politieke, religieuze en traditionele leiders van Mangochi, waarin zij allen een verklaring aflegden dat ze tegen geweld rondom de verkiezingen zijn. Een bijzondere bijeenkomst, vol zang, dans en toneelspel. Bovendien was het gelijk een mooie demonstratie van de samenwerking tussen christelijke en islamitische leiders hier (opvallend hoeveel kerken er rustig naast een moskee gebouwd zijn en hoe elk evenement wordt afgesloten met zowel een christelijk als een islamitisch dankwoord).
Verder gaan we in het ziekenhuis straks aan de slag op Labour ward en zijn we nog van plan binnenkort een safaritochtje te maken (want met kittens en apen alleen zijn we natuurlijk nog niet tevreden;)).
Liefs!
-
07 Mei 2014 - 13:56
Daphna:
Wederom in één woord: "wauw!" -
07 Mei 2014 - 14:04
Alex:
Wauw, wat een verhaal. Zo af en toe is het bijna alsof het zich allemaal op een andere planeet afspeelt of zo, zo anders gaat het er daar aan toe. Dat verhaal met de indoctrinatiekampen is wat eng, maar het is wel interessant om dat soort dingen mee te maken natuurlijk.
Ik heb hier niet echt de ruimte om op alles in te gaan natuurlijk maar in ieder geval mooi dat jullie je vermaken daar.
Er is natuurlijk wel 1 ongeloofwaardigheid in het verhaal en dat is dat jullie niet tevreden zouden zijn met kittens. Ik weet redelijk zeker dat dat fysiek onmogelijk is :P
Knuffel uit Nederland en tot over 57 dagen. -
07 Mei 2014 - 14:58
Kirsten:
Heerlijke afleiding zo op stage jouw weblog lezen :)
Wel echt verbazingwekkend dat ze zo in die magie geloven en die initiations, jeetje zeg. Maar zoals je ook zegt zij vinden ons ook raar haha.
Wel een tof onderzoek wat jullie gaan uitvoeren. Heel veel succes en plezier daar nog!!!
Liefs Kirsten -
07 Mei 2014 - 15:00
Kirsten:
En die foto's ..... mooooooi -
08 Mei 2014 - 09:48
Marieke:
Tjonge... Wat een verhalen weer. De foto's maken het allemaal nog duidelijker, de foto Van de ambulance, de aapjes op de weg, het mooie strand, alle kinderen ( onwijs schattig trouwens, mag je die niet meenemen naar huis?)
Echt weer bijzondere ervaringen! Van papa begreep ik dat het erg warm is, dat zal het werken er niet makkelijker op maken. Wel geweldig wat jullie daar doen. Ik kijk uit naar je volgende verhaal.....
Hele dikke knuffel voor jou en succes nog! -
08 Mei 2014 - 21:22
Greetje:
Weer en mooi verhaal met prachtige foto's
Ik ben toch blij dat ik daar niet als vrouw geboren ben. Die magie is ook heel bijzonder.
Mooi om te zien dat twee religies daar vreedzaam naast elkaar kunnen bestaan. Dat is in veel landen heel anders.
Lieverd, nog heel veel plezier en een leerzame tijd gewenst. We zijn trots op je!
Dikke kus, Mama -
09 Mei 2014 - 15:17
Marga:
Hoi Willeke,
Net terug van een weekje vakantie met nieuwe belevenissen, maar die na het lezen van k verslag maar weinig voorstellen ;-). Bijzonder en verbazingwekkend wat jij daar allemaal beleeft! Culturen en gewoontes zijn uiteraard fantastisch om mee te mogen maken maar als het om gezondheid van jonge meisjes/ vrouwen gaat en de mythes waar men in gelooft.....
Ik wens jullie dan ook heel veel succes met jullie onderzoek en de voorlichting!!
Hopelijk houd je genoeg tijd over voor een volgend verslag !
Lieve groetjes, Marga -
13 Mei 2014 - 19:23
Gerdie:
Wauw wat een verhalen weer! En super mooie foto's :)
De tijd gaat zeker erg snel als je zoveel beleeft!
Ik kijk uit naar je volgende verhaal!
Dikke kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
